Pływanie synchroniczne jest znane także jako „balet wodny”. Nie ma się czemu dziwić, ponieważ schemat ruchów jest tak rygorystyczny, że odszukanie podobieństw ze standardowym baletem jest dziecinnie proste.
Pływanie synchroniczne polega na serii ruchów, które są ułożone w specyficzną wodną choreografię pod wykonywany (często na żywo) utwór muzyczny, najczęściej z kategorii muzyki klasycznej. Przypomina to zatem balet inscenizowany, tyle że w wodzie.
Każda pływaczka zawodowa, która zajmuje się pływaniem synchronicznym, potrzebuje lat nauki, dyscypliny i biologicznych predyspozycji. Zawodniczki schodzą pod wodę nawet na kilka minut, wstrzymując oddech muszą wykonać mnóstwo figur, które zużywają energię.
Wszystko to pod presją tysięcy obserwujących. W tym przypadku nie ma furtki wyjścia, jak dzieje się to w teatrze – kiedy aktor się pomyli, może improwizować – albo na planie filmowym, gdy można po prostu powtórzyć odgrywaną scenę. Tutaj wynurzenie się za wcześnie oznacza porażkę całego spektaklu. Pływaczki muszą więc wstrzymać oddech, wykonać trudne i wycieńczające figury, a następnie wypłynąć na powierzchnię i zamiast chwytać łapczywie powietrze, mają w sposób niemalże nienaturalny zachowywać spokój, opanowanie i piękny uśmiech.
Pływaczki są zmuszone przez większość czasu poruszać się pod wodą, z nogami uniesionymi ku górze. Powszechnie panuje opinia, że jest to dyscyplina równie trudna, co piękna przy oglądaniu. Większości tych figur czy wstrzymywania oddechu przy takiej intensywności manewrów nie wykonałoby większość profesjonalnych pływaków.
Pływanie synchroniczne podzielone jest na wiele pomniejszych konkurencji, wyróżniamy między innymi:
Na Igrzyskach Olimpijskich możliwe jest zobaczenie baletu wodnego w wersji duetowej oraz drużynowej.
Przyjęło się, że dyscyplina ta jest domeną kobiet. Trudno podać powody, choć z pewnością rolę odgrywają tutaj czynniki estetyczne. Nie oznacza to jednak, że pływanie synchroniczne omijają szerokim łukiem mężczyźni.
Choć rzeczywiście mistrzostwa świata i zawody olimpijskie są przed panami zamknięte, to powstały oddzielne turnieje specjalnie dla nich. Mogą oni brać udział m.in. w EuroGames, czyli jednym z najważniejszych konkursów pływania synchronicznego w Europie.