Rozgrywający to zawodnik pełniący najistotniejszą rolę w drużynie siatkarskiej. To on ma za zadanie kierować poczynaniami kolegów i być reżyserem gry danego zespołu. Mamy to szczęście, że na przestrzeni lat w reprezentacji Polski występowało wielu świetnych rozgrywających – oto najwybitniejsi z nich!
Zawodnik powszechnie uważany za pierwszego polskiego rozgrywającego, którego można było określić mianem klasy światowej. Choć dziś Gościniak cieszy się statusem legendy polskiej siatkówki, początki jego przygody z kadrą wcale nie były usłane różami. Zadebiutował w kadrze w 1965 roku, jednak zabrakło go na mistrzostwach świata 1966, a po igrzyskach w Meksyku w 1969 roku został całkowicie odsunięty od reprezentacji. Przyczyną takiego stanu rzeczy miał być… zbyt widowiskowy styl rozgrywającego, którego sztuczki prezentowane podczas spotkań przez złośliwych nazywane były “cyrkowymi”. Rola Gościniaka w kadrze diametralnie zmieniła się wraz z selekcjonerem – Hubert Wagner postawił na niego na MŚ 1974. Rozgrywający poprowadził wówczas Polskę do złotego medalu imprezy, a sam został wybrany najlepszym graczem turnieju!
Podczas wspomnianych mistrzostw Wagner preferował taktykę z dwoma rozgrywającymi, a partnerem Gościniaka był właśnie Gawłowski. Tego pierwszego nie było już na igrzyskach Montreal 1976, w związku z czym selekcjoner zdecydował się na zmianę taktyki. Gawłowski został wówczas samotnym rozgrywającym, a zdobyte przez Polaków na prestiżowej imprezie złoto jedynie potwierdza, że wywiązał się z zadania. Mierzący zaledwie 180 cm wzrostu “Mały” dał się poznać jako tytan pracy na treningach i dzięki swojej postawie był w stanie wspiąć się na wyżyny sportowych umiejętności.
O jego wpływie najlepiej świadczy fakt, że po igrzyskach został mianowany kapitanem zespołu.
Paweł Zagumny jechał na igrzyska olimpijskie w 1996 roku w wieku 19 lat jako wielki talent i kolejne lata potwierdziły, że polski rozgrywający jest wyjątkowym zawodnikiem. Podobnie jak w przypadku Gościniaka, początki Zagumnego nie należały do najłatwiejszych – eksperci zarzucali siatkarzowi m.in. wahania formy czy kiepską zagrywkę.
Prawdziwym nemezis utalentowanego zawodnika były jednak rozmaite kontuzje, które ciągle wykluczały go z gry na najważniejszych imprezach. Punktem zwrotnym w karierze Zagumnego okazały się mistrzostwa świata w 2006 roku, kiedy to w dużej mierze dzięki jego znakomitej grze Polska sięgnęła po srebrny medal. Dodatkowo popularny “Guma” rozpoczął wtedy kolekcjonowanie nagród dla najlepszego rozgrywającego turnieju. Dziś ma na koncie takie statuetki za Final Six LŚ 2007, IO 2008 w Pekinie, czy ME 2009 i jest słusznie uważany za jednego z najlepszych rozgrywających w historii polskiej siatkówki.
W szerokiej kadrze znalazł się już jako 19-latek w 2009 roku, ale na status podstawowego rozgrywającego reprezentacji czekać musiał aż do MŚ 2014. Znakomitym występem na tym turnieju Drzyzga znacząco przyczynił się do wywalczenia przez Polskę złota, a w kraju nad Wisłą widziano w nim klasowego rozgrywającego na lata. W kolejnych sezonach zawodnik nie spełnił jednak pokładanych w nim nadziei, czym naraził się na krytykę kibiców. Odzyskał ich przychylność, zdobywając z reprezentacją w 2018 roku swój drugi tytuł Mistrza Świata i na zawsze zapisując się na kartach historii polskiej siatkówki.
Zdj. główne: Chandan Chaurasia/unsplash.com
